“جنازه رضاشاه باید از ایران خارج شود”
✍(سید محمدحسین متولی امامی)
جنازه‌ای که منتسب به رضاشاه در حفاری‌های شهر ری پیدا شده، فرصت مناسبی به دست جمهوری اسلامی داده تا ریشه خاندان منحوس پهلوی? را هم از ایران اخراج کند.
در نگرش دینی و نظام ارزشی ادیان، باید شعائر الهی احیا شود و طاغوت‌ها و فرعون‌ها به زباله‌دان تاریخ انداخته شوند.?
کسانی که به دنبال حفظ جنازه رضاشاه در موزه هستند، بینشی سکولار و توریستی به عالم دارند.
البته در نطر داریم ؛ هر بنایی که در تاریخ ما ساخته شده و نگهداری میشود، شخصی نیست و نشانگر هویت فرهنگی ایرانیان است.
کاخ‌ها و آثار پهلوی، بخشی از تاریخ معاصر ایران است که معماران ایرانی، مبتنی بر فرهنگ ایرانی ساخته‌اند و گویای نوع خاصی از معماری است و ارزش تاریخی دارد.?
اما جنازه رضاشاه، شخصی است و هیچ ارزش فرهنگی تاریخی ندارد.?
جسد رضاشاه، از آن‌جایی که جنازه انسان است، به لحاظ شرعی باید دفن شود.
ضمنا به دلیل آنکه این شخص و پسرش، گسست بزرگی در فرهنگ و زندگی ایرانیان ایجاد کردند و جنایات بی‌نظیری در تاریخ معاصر مرتکب شدند، جایگاهی در فرهنگ و تاریخ ملت ایران ندارند و بهتر است جنازه او به پسرش در مصر ملحق شود.⚠
در این یادداشت نمی‌توان همه زوایای زندگی این پدر و پسر خبیث را ذکر کرد اما می‌توان سرنخی برای تفکر نسل جوان تقدیم کرد :
۱٫ رضاشاه به قدری منفور مردم ایران بود، که پسرش محمدرضا، تا سیزده سال نتوانست جنازه پدرش را وارد ایران کند.
۲٫ هنگامی که جنازه رضاشاه وارد ایران شد، با مقاومت مردم روبرو شد و در شرایط سختی او را دفن کردند. (مقایسه کنید با مراسم تشییع امام خمینی(ره))
۳٫ یرواند آبراهامیان (مسیحی ضد روحانیت) در کتاب «ایران بین دو انقلاب»، می‌نویسد:
سفیر وقت امریکا بارها تکرار می کرد: یک مستبد بی‌رحم، آزمند و اصلاح‌ناپذیر در اوخر عمرش، برکناریش از قدرت و سپس مرگش در تبعید، تأسف کسی را برنیانگیخت. ص۱۴۹٫
۴٫ تعبیر سفیر وقت انگلیس از رضاشاه : حیوان زمین خوار در وضعی مُرد که نفرت عمومی ایرانیان از او همیشه باقی خواهد ماند.
۵٫ رضاشاه، پسر یک خرده مالک و سرهنگ سابق که با حقوق محددی در سال ۱۲۹۹ سر می‌کرد، در طول سلطنتش چنان ثروتی اندوخت که توانگرترین فرد ایران شد. زندگی‌نامه جانبدارانه که اخیراً در غرب انتشار یافت، اقرار می‌کند که رضاخان به هنگام کناره‌گیری، حسابی بانکی با سه میلیون پوند و املاکی بالغ بر سه میلیون هکتار برای وارث خود به جاگذاشت. این املاک که در استان حاصل‌خیز مازندان قرار داشت، بخشی با مصادره مستقیم، بخشی با فروش اجباری، و بخشی با ادعای مشکوک خالصه‌جات سلطنتی که در قرن گذشته متروک شده بود، حاصل آمد. ص۱۲۵
۶٫ قتل عام بیش از سیصد نفر در مسجد گوهرشاد. چند ماه پس از آن، تولیت آستان قدس (به نام اسدی) اعدام شد. مدرس که از سال ۱۳۰۶ در بازنشستگی اجباری به سر می‌برد، به طور مشکوکی کشته شد و سه سرباز وظیفه که از تیراندازی به سوی مردم بی‌دفاع خودداری کرده بودند، تیرباران شدند.ص۱۴۰٫
۷٫ تاراج آثار باستانی ایران از جمله غارت۳۰۰۰۰ از الواح گلی توسط باستان شناسان امریکایی از تخت جمشید در دوره رضاشاه.
۸٫ شاید بتوان گفت که بزرگ‌ترین خیانت رضاشاه، تقلید مفتضحانه از آتاتورک در غربی‌سازی جامعه ایران و رفتارهای وحشیانه علیه دین و مذهب بود.
منع عزاداری‌ها، تبدیل حوزه‌های علمیه به اسطبل، کتک‌زدن زنان محجبه و تلاش برای تغییر خط و لباس مردم ایران، تا جایی که صدای روشن‌فکران را نیز درآورده بود.
?همه این فعالیت‌ها برای تغییر در ساختارهای اجتماعی و سیاسی ایران بود. وضعیت پر آشوب امروز ایران، به دلیل حماقت رضاشاه در مدرنیزاسیون عجولانه ایرانیان است. این بیان نیاز به توضیح دارد که در این مختصر نمی گنجد.
